ช้ำ

v. 1. to be sore, to be hurt;

adj. 2. contused, bruised.

ช้ำเลือดช้ำหนอง a hematoma, a contused wound where effused blood is confined;

ช้ำอกช้ำใจ to feel annoyed or grieved by a loss or betrayal of some kind; แผลช้ำชอก a bruised wound.

แผลยังช้ำอยู่

The wound is still sore. คุณทำให้เธอช้ำใจ (ช้ำชอก, ชอกช้ำระกำใจ) มาก You have hurt her (hurt her feeling) severely.